Grota Komonieckiego jest to schronisko skalne znajdujące na terenie Parku Krajobrazowego Beskidu Małego, na południowy-wschód od Rozstaju pod Mladą Horą - skrzyżowanie szlaków pieszych: czerwonego Mały Szlak Beskidzki; żółtego (im Rodziny Frysiów); niebieskiego i zielonego.
 |
| Mapa dojścia do Groty Komonieckiego od rezerwatu Madohora. |
 |
| Grota Komonieckiego - widok otworu głównego od północy. |
|
|
|
 |
Grota Komonieckiego - widok od środka
|
Obiekt znajduje się w źródliskowym obszarze potoku Dusica, na 700 m n.p.m. i nie prowadzi do niego żaden oznakowany szlak. Jeżeli zdecydujemy się dotrzeć do groty z góry od szczytu Łamanej Skały, musimy się liczyć ze stromym zejściem (w powrocie podejściem ale chyba jednak łatwiejszym od zejścia) wąską, kamienistą ścieżką.
 |
| Grota Komonieckiego - widok otworu głównego od południa. |
 |
| Wewnątrz groty Komonieckiego |
Pisząc „schronisko skalne” nie mam tutaj na myśli miejsca przypominającego swoim charakterem schronisko górskie gdzie można coś przekąsić czy napić się czegoś ciepłego ale obiekt jaskiniowy pochodzenia naturalnego który rożni się od jaskini tym że do każdego jego punktu dociera naturalne światło słoneczne oraz nie posiada swoistego mikroklimatu charakteryzującego jaskinie.
Grota swoją nazwę zawdzięcza żywieckiemu wójtowi Andrzejowi Komonieckiemu który po raz pierwszy opisał ją w 1704 roku.
 |
| Mikrowodospad |
 |
| Strop ze skały piaskowej |
Schronisko owe jest dużą komorą o powierzchni około 115 m2 o wejściu szerokim na około 15 m i maksymalnej wysokości 2 m powstałą w skale piaskowej. Aby poznać ją dokładnie dobrze jest zaopatrzyć się w latarkę, lecz przy słonecznym dniu nie jest to wymóg konieczny. Bezpośrednio nad wejściem ze skalnej płyty „kapie” niewielki strumyk tworząc swoisty mikro-wodospad.
Miejsce naprawdę godne odwiedzenia i warto to uwzględnić podczas wędrówek po szlakach Beskidu Małego.
